عشق را به خانه بیاور و بگذار کنار کرسی گرم شود
دست هایش را بگیر و گرمشان کن
نگاه کن چقدر تکیده شده
برایش کمی چای بریز
و بگذار سرش را روی شانه هایت بگذارد
و بگوید از غم ها و دردهایش
عشق را به خانه بیاور
و بگذار نفس تازه ای بکشد
و ریه هایش پر شود از عطر بهار نارنج
دلم گیر شده است با سنجاق مهربانی ات به تو
و من سال هاست هر وقت دلگیر می شوم
لباس های کودکی ام را می گردم
تا عطر خوش تو را درون جیب هایش پیدا کنم
و می بویمشان تا یادم بیاید ...آن موقع ها که تازه به این دنیا آمده بودم
و پاک بودم و قلبم تند تند می زد ....خیلی تندتر از این روزهایم
و دلم شور می زد
شور گم کردن تو را
کنار پنجره می نشینم
و نبض رویاهایم را می گیرم
حالشان خوب است
تا تو هستی ...
رویاهایم زنده اند ...
و هر وقت دلشان می گیرد
دستشان را می گیرم و می برمشان کنار پنجره
وبرایشان از نام های تو می گویم
و پنجره را باز می کنم و نشانشان می دهم
نسیم مهربانی های تو را ...
