بخشندگی هم تو را دوست دارد...

انگشتر بهت زده می شود 

از  سخاوت  دست هایت ...

ومن  دیدم  

 بخشندگی  را که آرام از دور تو را نگاه می کرد... 

و غبطه می خورد 

از اینکه تو " ولی"  مومنان هستی...

پ.ن: انما ولیکم الله و رسوله و الذین امنوا الذین یقیمون الصلاة ویوتون زکاة و هم راکعون ....

25 ذی الحجه روز هدیه دادن انگشتر حضرت علی ( علیه السلام) در حال رکوع

آن هنگام که او فاطمه داشت...

دنیایش فقط خدا داشت و پیامبر و فاطمه ...

دلخوشی هایش به خوشامد خدایش بستگی داشت ... دلخوشی هایش هم به خدا گره خرده بود ...

بیش ترین دلخوشی اش شاید همان شبی بود که در جایگاه پیامبر خوابید و چقدر آن شب را دوست داشت که جانش را  آماده ی هدیه

دادن به خدا  و پیامبر کرده بود .... یا شاید آن هنگام را خیلی دوست داشت  که در جنگ ها اولین داوطلب برای هدیه دادن جانش می شد

 و فرصتی برای بیشتر عزیز شدن   پیش خدا می یافت ... یا شاید آن هنگام که انگشترش را در حال رکوع هدیه داد ... یا شاید آن هنگام

 که اولین و تنها ترین لبیک گو به دعوت پیامبر بود ... اما نه این ها همه بود اما  انگار  هیچ کدام به حساب نمی آمد در مقابل دلخوشی

 داشتن فاطمه  ...آری  او آن هنگام را دوست  داشت که فاطمه داشت... فاطمه که بود تمام دردها آسان می شد ... تمام غم ها از بین می رفت

 تمام دنیا بوی بهشت می گرفت ...

 آری تمام این ها یک طرف اما آن هنگام که او فاطمه داشت در یک طرف دیگر ...

اللهم تقبل منا هذا القربان ...

از پشت خیمه ها فرصتی کوتاه پیدا می کنی تا حسینت را نگاه کنی ... و آرزو می کنی لحظه ها متوقف شوند و تو تا ابد در چشمان آرام

برادرنگاه کنی... چشمانش مانند آیات قرآن آرامت می کند ... اما میدانی تنها چیزی که او را آرام می کند رفتن است ... می دانی او تمام

 زندگی اش   را به  امید دیدار معشوقش سپری کرده ... می دانی که او آرام نمی گیرد تا به دیدار خدایش برود ... میدانی که اگر بخواهد

در یک لحظه تمام لشکر دشمن را فرو می ریزد ...اما از چشمانش می بینی خسته است اما نه خسته از جنگیدن ! او خسته است

از دوری ... میدانی که این دوری او را خسته کرده میدانی که خسته است چون نه فرزند دیگری دارد که هدیه دهد و نه چیز دیگری که

 فدا کند !فقط خودش مانده و از ماندن خودش خسته شده ... فقط مانده که خودش را هدیه کند ... حالا تنها یک قدم مانده و او مشتاق

 رسیدن به آخرین قدم است ...

اذان های بی تو ...

چه دلگیرند

اذان های مدینه !

وقتی نام تو درونشان نیست

و من می دانم خدا هیچ گاه

اذان های مدینه را دوست ندارد ...

پ.ن: اشهد ان علی ولی الله ...

امام بخشندگی...

امشب مشهد

و کاظمین

دل تنگ  هم شده اند ...

پدر دور از پسر و پدرش ...

و من می دانم

امشب مشهد

و کاظمین به هم نزدیک تر شده اند!


پ.ن:  السلام علیک ایها  التقی الجواد یابن الرسول الله ...

  یا حجة الله علی خلقه یا سیدنا و مولانا انا توجهنا و ا ستشفعنا و توسلنا بک الی الله و قدمناک بین یدی حاجاتنا ...
یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله ...

معصومه...

و چه زیباست در این آشوب و همهمه ی دنیا و سبقت گرفتن مردم در گذاشتن  نام های عجیب وغریب  برای فرزندانشان    دخترکی  با چادر سفید و گل های صورتی  رنگی  که گویی از بهشت آمده اند و به چادر وصل شده اند  وچادر را همراهی می کنند و در زیر این گرمای سوزان به جای اینکه پژمرده شوند انگار از باران پاکی و حیای معصومانه ی دختر هر لحظه شاداب تر و سرحال تر می شوند  را ببینی که همانند مادرش سعی در گرفتن چهره ی معصومش می کند و حتی عروسکش را هم در زیر چادر پنهان می کند  تا موهای عروسک پیدا نباشد! و  درس حجاب را   چه زیبا از مادر می آموزد و به نمایش می گذارد و  حتی به عروسک هم درس حجاب می دهد !... و تو  نام دخترک را بپرسی و او با چهره ی زیبا یش که انگار از نور می درخشد وبا صدای کودکانه اش بگوید : "معصومه" ...

بهشت کوچک ...

کوچک است 

بیشتر مساحتش را آسمان تشکیل داده تا زمین !

"قم" را می گویم 

کوچک است 

اما درونش "فاطمه " دارد ... 

کوچک است 

اما هم "مشهد" و هم "کاظمین "

درونش جای می گیرد...

کوچک است 

اما  "آفتابش " حجیم تر است! 

کم تر سایه دارد ...

کوچک است 

اما بوی "بهشت" می دهد 

بوی پاکی بوی عصمت ... 

پ.ن: " السلام علیک یا فاطمه معصومه (سلام الله علیها)